Vele jaren geleden waren wij allemaal ervan overtuigd dat de nog niet
ontgonnen olievoorraden en de reserves in de al geëxploiteerde
bronnen ons voor honderden jaren zouden kunnen bevoorraden van een
relatief goedkope energiebron. Helaas worden nu nog amper nieuwe
voorraden gevonden en is de toestand van de bronnen die in ontginning
zijn niet zo rooskleurig als dat wij ooit gehoopt hadden.
In de jaren zeventig werden wij voor de eerste keer wakker geschud.
Politiek gehusseld en het besef dat bevoorrading niet altijd de gelijke voorziening kan garanderen, monde uit in een eerste crisis. De autoloze zondagen van de zeventiger jaren zullen sommigen onder ons nog klaar voor ogen staan.
Het idee van grenzeloze energie voorraad was voorgoed de kop ingedrukt.
Recente gebeurtenissen zoals de Golfoorlogen en momenteel de impasse in
Irak, stemmen ons meer dan ooit tot nadenken. Inderdaad de benzinepomp
in onze buurt geeft nog altijd wat wij vragen. Toch al lang niet meer
aan de prijs die wij zouden willen zien.
Ons persoonlijk budget om te voorzien in onze behoeften wordt meer dan
ooit aangevallen met steeds stijgende prijzen. Onze manier van leven
wordt meer en meer beïnvloed en gedirigeerd door maatregelen
over energie en milieu.
Natuurlijk spelen hierin economische belangen van de grote spelers,
maar tegelijk wordt onze persoonlijke leefwereld meer dan eens in vraag
gesteld.
Dit zijn dingen die ons momenteel bezig houden. Iedereen spreekt
erover. Er word met de vinger gewezen naar politiek en industrie. Kan
allemaal wel, maar wat met de eigen portemonnee.
Onze recente geschiedenis is geen voorbeeld van economisch omspringen
met natuur en omgeving.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten